Μιχάλης Βαρελάς: Ο Δήμαρχος που εκσυγχρόνισε το Μενίδι του 1975 και αντιμετώπισε τα μεγάλα συμφέροντα του τόπου

 Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός

Πολλές είναι οι διαμαρτυρίες των πολιτών για την κακή εικόνα που παρουσιάζει ο Δήμος Αχαρνών τόσο σε χωροταξικά θέματα όσο και σε θέματα καθημερινότητας. Πως όμως έφτασε ο Δήμος Αχαρνών να είναι ένας δήμος με τόσο πολλά προβλήματα;

Υπάρχουν γεγονότα που εξελίχθηκαν «πίσω από το παραβάν» όπως λέει ο λαός και τα οποία, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών αγνοεί.

Θα προσπαθήσουμε, με μία σειρά δημοσιευμάτων, να παρουσιάσουμε άγνωστες πτυχές της ιστορίας των Αχαρνών, πτυχές που αποφεύγουν πάντα να αναφέρουν οι πολιτικοί γιατί δεν θέλουν να μάθουν οι δημότες τα πολιτικά παιχνίδια και τα συμφέροντα που διαδραματίζονται πίσω από τις πλάτες των δημοτών.

Θα ξεκινήσουμε με αυτά που έγιναν στις δημοτικές εκλογές του 1978.

Δήμαρχος τότε ήταν ο Μιχάλης Βαρελάς, ο οποίος είχε κερδίσει τις εκλογές του 1975 με ποσοστό 70%.

Από στοιχεία που δεν αμφισβητούνται, κατάφερε να εξυγιάνει έναν οικονομικά χρεοκοπημένο Δήμο (ανέλαβε μετά την χούντα). Συγκεκριμένα, στα Ταμεία υπήρχαν μόνο… αράχνες με αποτέλεσμα, για να πληρώσει το δώρο των Χριστουγέννων στους εργαζόμενους στον Δήμο, αναγκάστηκε να πάρει έκτακτη χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών! Όταν παρέδωσε, στο Ταμείο του Δήμου υπήρχαν πολλά εκατομμύρια δραχμές. Αυτό το αναφέρουμε για να καταδείξουμε με έμφαση, πως όποιος κάνει χρηστή διαχείριση, φέρνει αποτελέσματα.

Τα έργα που έκανε στα τρία περίπου χρόνια της θητείας του ήταν πολλά, έδωσε λύση σε αρκετά προβλήματα που αντιμετώπιζε η πόλη όπως αυτό της ύδρευσης (έκανε τέσσερις γεωτρήσεις που μέχρι τότε δεν υπήρχε καμία καθώς επίσης πραγματοποίησε την επέκταση του δικτύου ύδρευσης), αγόρασε δύο απορριμματοφόρα για την αποκομιδή των απορριμμάτων, αγόρασε 20 στρέμματα στην περιοχή του Νέου Κοιμητηρίου για μελλοντική επέκταση, έκανε ασφαλτοστρώσεις πολλών εκατομμυρίων, μερίμνησε για επίλυση προβλημάτων στην Παιδεία, στην Υγεία, ενώ έδωσε μάχες για την προστασία της Δημοτικής περιουσίας.

Κι όμως, αυτός ο δήμαρχος έχασε τις εκλογές.

Σύμφωνα με εξιστορήσεις παλαιών Μενιδιατών, πριν τις εκλογές, ομάδα κτηματομεσιτών της πόλης, προσήλθε και ζήτησε από τον Μιχάλη Βαρελά να επιτρέψει να γίνουν κατατμήσεις αγροτικών εκτάσεων (σε περιοχές εκτός σχεδίου) προκειμένου να τα πουλήσουν ως αγροτεμάχια αλλιώς θα τον καταψήφιζαν. Εκείνη την χρονική περίοδο υπήρχε μεγάλη εγκατάσταση εσωτερικών μεταναστών στην Αττική καθώς και ο επαναπατρισμός εκατοντάδων χιλιάδων παλιννοστούντων. Όλοι αυτοί αναζητούσαν να αγοράσουν ένα οικόπεδο, να κτίσουν ένα σπιτάκι, για να στεγάσουν την οικογένειά τους. Με λίγα λόγια, η φτηνή γη των Αχαρνών, ήταν ελκυστική γι’ αυτούς τους ανθρώπους και τα κέρδη των κτηματομεσιτών από αυτή την συναλλαγή θα ήταν σημαντική.

Ο Μιχάλης Βαρελάς αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά τους υποστηρίζοντας ότι αυτό θα κατέστρεφε την πόλη των Αχαρνών με αποτέλεσμα οι κτηματομεσίτες να απευθυνθούν στον αντίπαλό του ο οποίος και τους έδωσε την διαβεβαίωση ότι αν γινότανε δήμαρχος, τότε θα το ικανοποιούσε. Αυτοί οι κτηματομεσίτες, έκαναν σκληρό αγώνα για να μην κερδίσει τις εκλογές ο Μιχάλης Βαρελάς.

Όμως, ένας προεκλογικός αγώνας δυστυχώς, δεν χαρακτηρίζεται τις περισσότερες φορές από τακτικές ήθους κι εντιμότητας. Γι’ αυτό υπήρξε και δεύτερη, πιο απαράδεκτη ενέργεια.

Λόγω της ραγδαίας και ταυτόχρονα άναρχης ανάπτυξης της πόλης των Αχαρνών, σε περιοχές εκτός σχεδίου, που νεομενιδιάτες είχαν κτίσει αυθαίρετα το σπιτικό τους, υπήρχε σοβαρό πρόβλημα με την ύδρευση και τον ηλεκτροφωτισμό. Κι αν η έλλειψη ηλεκτροφωτισμού μπορούσε να αντιμετωπισθεί είτε με γεννήτριες είτε με άλλα μέσα, η έλλειψη νερού οδηγούσε αυτές τις οικογένειες στην απόγνωση. Όλοι εκείνοι που είχαν κτίσει αυθαίρετα και αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα από την έλλειψη νερού, αρκετές φορές πήγαιναν στον δήμαρχο Μιχάλη Βαρελά και του ζητούσαν να συνδεθούν οι κατοικίες τους με το δίκτυο ύδρευσης. Αυτό φυσικά ήταν ένα θέμα που δεν αντιμετωπιζόταν εύκολα.

Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του Μιχάλη Βαρελά να συνδέσει τα αυθαίρετα με το δίκτυο ύδρευσης, έστειλαν Πόντιους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και είπαν ψέματα στους Πόντιους που είχαν αυθαίρετα πως ο Μιχάλης Βαρελάς όταν άκουσε πως οι Πόντιοι δεν έχουν νερό να πιούν, είπε «να κατουρήσουν και να πιούν!»  

Αποτέλεσμα; Οι Πόντοι εξοργισμένοι καταψήφισαν τον Μιχάλη Βαρελά, χωρίς όμως ποτέ να εξετάσουν αν αυτό που τους είπανε οι Πόντιοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, αντίπαλοι του δημάρχου, ήταν αλήθεια ή ψέματα. Γιατί είναι αλήθεια, πως το ψέμα “καταπίνεται” πολύ εύκολα!…

Ο Μιχάλης Βαρελάς, έχοντας απέναντί του οικονομικά συμφέροντα (κτηματομεσίτες) και παραπλανημένους δημότες, έχασε τις εκλογές.

Ποιος ήταν ο κερδισμένος από το αποτέλεσμα των εκλογών;

Προσωπικά πιστεύω, πως ήταν μόνο οι κτηματομεσίτες…

Όμως, από την πιο πάνω εξιστόρηση αποδεικνύεται, πως ένα ποσοστό των ψηφοφόρων, μεγάλο ή μικρό (ο καθένας ας κάνει την εκτίμησή του) παραπλανήθηκε. Και ψήφισε αυτό που με έντεχνο τρόπο άλλοι του υπέδειξαν…